Cultura Galega Adiós, ríos; adiós, fontes; adiós, regatos pequenos; adiós, vista dos meus ollos, non sei cando nos veremos. (Rosalía de Castro) Comería a túa alma coma quen come un ovo doce novo, perfecto microcosmos no seu óvalo de nacre. (Estíbaliz Espinosa) Idioma meu, homilde, nidio, popular, labiego, suburbial e mariñeiro, que fas avergoñar ó burgués, ó señorito i o tendeiro. (Manuel María Fernández) Ás veces fáltannos palabras e ás veces sóbrannos, ás veces fáltanos o tempo de dicilas e ás veces pásanos o tempo de calalas. (Baldo Ramos) Os soños cantan coa gorxa xeada, como esclavos fan tocar os tambores. (Manuel Rivas) Mexan sobre nós e temos que dicir que chove. (Castelao) Díxenlle á rula: Pase miña señora! E foise polo medio e medio do outono por entre as bidueiras sobre o río. (Álvaro Cunqueiro)

Castillo de Vilamarín


El Castillo de Vilamarín podemos encontrarlo en el municipio de Vilamarín, Ourense. Está levantado en el solar llamado Casal de Bouza, de dominio de Oseira y sus orígenes son un tanto oscuros. La Diputación de Ourense aclara en su folleto que nunca perteneció al Conde de Ribadavia y que tampoco fue derribado por los Irmandiños.

Vilamarín fue una de las villas donadas por Alfonso VII el Emperador, al teniente del Castillo de Allariz en reconocimiento de sus servicios en las campañas de Andalucía y en las guerras contra Portugal. Dicha donación fue confirmada por Fernando III el Santo y por Sancho IV, además de un sucesor de aquel teniente.

A lo largo del siglo XIX, el Castillo de Vilamarín pasa por una serie de propietarios, para terminar en 1976, en manos de la diputación provincial, que lo restaura debido al desastroso estado. La restauración, terminada en 1987, fue premiada con la medalla de plata por la Asociación Española de Amigos de los Castillos.

Foto Ayuntamiento de Vilamarín.

La torre de la esquina suroeste tiene un ardono un tanto curioso. Se trata de un reloj de arena en forma de patenilla. Un círculo biselado de piedra retrata a una estrella bonachona o a un sol de rasgos exóticos, con nariz ancha y aplastada, labios carnosos y ojos abultados, del que parten doce rayos que distribuyen su paso hasta bien entrada la noche.

Si quieres visitar en Galicia lugares como este puedes seguirnos en Facebook y Twitter para estar al tanto de nuestras novedades. Si te registras en Cultura Galega, podrás disfrutar de todas las ventajas que ya disfrutan nuestros usuarios registrados. Además, puedes descargar la APP de Cultura Galega y disfrutar de todo nuestro contenido en tu dispositivo Android.





-